De inspiratie voor onze 2e Siciliëtour is onze vorige rondreis op Sicilië, want die was ons enorm goed bevallen. Verschillende soorten hotels, mooie verschillende omgevingen. We wilden nog graag een keer naar de Etna, maar nu via de kabelbaan het zuidelijke deel. Daarnaast trok ons de Eolische eilanden.
Elk jaar checken we of de informatie nog klopt, zodat jullie zelf ook deze reis kunnen maken. Hoewel dit een rondreis waarbij we overnachten in verschillende accommodaties, kun je er ook een kampeerrondreis van maken!
Inhoudsopgave van de Siciliëtour:
- Voorbereidingen
- dag 1 donderdag 24 mei: reisdag naar de voet van de Etna
- dag 2 vrijdag 25 mei: bezoek Etna en omgeving
- dag 3 zaterdag 26 mei: strand en omgeving Giardini Naxos
- dag 4 zondag 27 mei: reisdag naar Milazzo met bezoek aan Savoca
- dag 5 maandag 28 mei: rondkijken Milazzo en strand
- dag 6 dinsdag 29 mei: overvaren naar Lipari-stad en rondkijken
- dag 7 woensdag 30 mei: boottocht rond Salina en Lipari
- dag 8 donderdag 31 mei: terugvaren en reizen naar Mondello
- dag 9 vrijdag 1 juni: stranddag Mondello
- dag 10 zaterdag 2 juni: naar huis
- hoogtepunten op een rijtje
- hotels op deze rondreis
Voorbereidingen
Vluchten uitzoeken, waarbij we perse op donderdag wilden vertrekken en zaterdag of zondag weer thuis wilden komen. Dat werd dan met RyanAir naar Palermo. Aangezien we in Palermo landden, stippelden we de rit via het binnenland (Enna) naar de Etna. Vervolgens via Milazzo naar de Eolische eilanden en dan weer terug.
Dus via Autoeurope bij Hertz een auto gehuurd. Bij Booking.com hebben we vooral de reviews goed gelezen. Een gemiddelde 9 uit 100 reviews, dat kan niet slecht zijn. We zochten in de categorie onder de 80 Euro, waar je veel B&B achtige vindt. We kozen uit eindelijk voor:
- 3 nachten Nicolosi: Sotta il Volcano B&B aan de voet van de Etna
- 2 nachten Milazzo: Hotel Albergo Esperia langs het strand
- 2 nachten Lipari: Hotel/Museum Oriente in hartje Lipari
- 2 nachten Mondella-Palermo: B&B Al Baglio centraal voor strand en Palermo
Dag 1 ; Donderdag 24 mei
Dat is wel heel erg vroeg (02.15 uur) om je bed uit te gaan, maar we hadden nu eenmaal ons vliegtuig gereserveerd en het stond klaar op Weeze en zou om 6.30 uur vetrekken. Voordeel is: je hebt nog een hele dag voor je, als je bent geland: 9.00 uur. Nog even de auto op halen die we gereserveerd hadden via Autoeurope , nou ja even: men was de omgeving van het vliegveld van Palermo aan het herinrichten, dus we moesten met een shuttlebus. Maar goed, om 10.00 uur reden we het vliegveld af.
We wilden via Enna naar ons eerste verblijf in Nicolosi, aan de zuidkant van de Etna. Nu zijn er verschillende wegen die naar Rome en dus ook naar Enna leiden, nl de snelweg of de provinciale weg. Aangezien we wat van het binnenland wilden zien, kozen we voor de provinciale weg.
Prachtig door de groene lappendekens van het binnenland. Het landschap bevatte lappendekens van gecultiveerde en ongecultiveerde natuur. Gecultiveerd moet je denken aan weilanden, met hoog gras, laag gras, gemaaid gras, aan olijf- en fruitboomgaarden, en natuurlijk wijngaarden. Ongecultiveerd moet je denken aan rotspartijen, (on-)kruid (die werkelijk heerlijk geuren kan) bossages. Het gaf een melange aan groen. En hier en daar stak ook het geel al de kop op. Het geel van dor, of oogstbaar graan, of geoogst graan of gras. Zo zal het er in de zomer en najaar helemaal uit zien: nauwelijks nog groen of het moet zijn van de cactusplantages die we ook tegen kwamen.
Niet eetbaar, maar wel in het landschap: talloze windmolens op de bergkammen. Diverse boeren hadden hun landbouwgrond omgezet in “zonnepaneelvelden”. Kortom we hadden aardig wat te zien onderweg, waarbij de snelheid vaak niet boven de 60 kwam. Hier en daar een beetje omgereden kwamen we inderdaad boven op de berg in Enna uit. Rustig door heen gereden, hier en daar uitstappen, fotootje… maar helaas geen leuk terrasje, althans niet waar wij langskwamen. Dan maar weer door. Dit keer via de snelweg, want we wilden rond 17.00 uur in Nicolosi zijn. Dat was even zoeken, maar na een paar keer dezelfde oude mannetjes op het bankje gezien te hebben, gingen we de goede richting uit. De Etna steevast als baken, die we in Enna al hadden gespot tussen de wolken!
Heel hartelijk – we hadden het al in de positieve reviews gelezen – ontving Antonella ons in haar B&B Sotto il Volcano. We voelden ons direct thuis. Leuke kamer en als de Etna niet in de wolken was kon je hem zien. We kregen van haar adviezen over hoe, wat en waar en wij gingen op stap met deze adviezen…. Dat begon eigenlijk al met de pizzeria die we bezochten. Niet alleen dat het eten kwalitatief lekker was, maar ook omdat hier het streekgerecht werd geserveerd als pizza. Pistache is wat hier de klok slaat. In gebak, in drank, in allerhande hartige en zoete hapjes. Zo proefden wij op de flanken van de Etna overheerlijke crème met pistache. Gelijk een potje van gekocht. We hebben 2 kilo speelruimte in de koffer.
Dag 2 ; vrijdag 25 mei
‘Als het geen mooi weer is kan je de discountvoucher ook morgen gebruiken’, betoogde Antonella toen we s’ morgens na een uitgebreid en heerlijk ontbijt (met jaja een pistache croissant) vertrokken voor een rit naar de Etna, de zuidkant deze keer. De noordkant hadden we in 2010 bezocht in fantastisch weer, strak blauwe hemel. Dat was deze keer wel anders. We gingen toch ondanks de bewolking die alleen maar erger werd.
Op de plek van de gondels die je naar de 4WD-bussen bracht was het nog maar 10 graden. Boven, na de gondelrit, was het veel kouder. Toen wij met de bus op het hoogst mogelijke punt waren gebracht (je mag niet naar de toppen) was het denk ik tegen het vriespunt aan. De gidsen aldaar hadden allemaal handschoenen aan. Gisteren had het nog gesneeuwd. Al was er nauwelijks nog wat van te zien. De sneeuw die er lag was eeuwige sneeuw die langzaam aan het smelten was. We hebben onze koude handen kunnen warmen aan de warme stoom die op sommige plekken naar boven kwam.
We werden door de gids naar de krater van 2002 gebracht, een van de erupties die hier heel veel indruk heeft gemaakt! Over die van afgelopen april hadden ze het maar niet. Er hing wel een foto van in de fotogalerij. Het is en blijft een actieve vulkaan.
De Silvestri krater hebben we ook nog bezocht toen we eenmaal bijna verkleumd terug waren in het basiskamp. Slenterend langs de vele souvenirshops kwamen we bij deze krater uit. Die vooral alle kleuren van de daar te vinden mineralen herbergde:
- rood> ijzer,
- geel> sulphiet,
- wit > kalk/calcium
- blauw > aluminium,
- groen > koper.
Prachtige combinaties, dus weer veel foto’s.
Via de andere weg terug naar het dal en naar Nicolosi al waar we in de tuin genoten van een lekker glas wijn. Daar moet je wel zelf voor zorgen, want dat verkopen ze niet in een B&B. Koffie en jus d’orange kun je hier nemen zo vaak je wilt.
We hebben maar weer gegeten in dezelfde eettent. Een klas met kinderen en hun docenten kwam gezellig naast ons zitten. De pizza’s smaakten weer heerlijk en het was Italiaans gezellig.
Dag 3 ; zaterdag 26 mei
Het leek allemaal zo mooi de volgende ochtend, strak blauw, klein wolkje bij de Etna. We zagen onszelf al als kreeften van het strand komen laat in de middag. En kozen voor een strand vlak bij Taormina namelijk het plaatsje ervoor “Giardini Naxos”, dat heeft namelijk lekker zand, vertelde Antonella.
Een stukje snelweg (met tol van 1,40 ) bracht ons naar de badplaats. Eerst even wat over de boulevard geslenterd, kop koffie met iets van pistache gegeten en toen, toen zagen we de donkere wolken al. O jee, wat gaat dit worden. En inderdaad na een half uur was de zon weg, kwam een half uur later nog een kwartiertje terug, maar toen begon het te druppelen.
Handdoeken weer in de tas en dan maar weer in de auto naar huis. Onderweg nog even een groot overdekt winkelcentrum aangedaan, flesje Etna witte wijn gekocht en toen in de stromende regen verder terwijl de onweersklappen links en rechts hoor- en zichtbaar waren. In de huiskamer van het B&B lekker kopje koffie gedronken en het verslag weer verder maken. Boekje lezen en , ja hoor, daar kwam de zon weer, het was toen al inmiddels half 6.
Voor de derde keer togen we naar Antichi Proverbi, maar ditmaal stond er al om 20.00 uur een rij om naar binnen te gaan. En klokslag 20.00 uur ging de deur open, niks Italiaans kwartiertje. Anders dan de dagen ervoor was het meteen druk en toen wij om 21.00 uur het restaurant weer voldaan verlieten, stond er een wachtrij van tenminste 25 mensen inclusief zeer jonge kinderen. Antonella vertelde dat er zaterdags soms wel om 24.00 uur nog wachtenden stonden. We hebben geen toeristen gezien: allemaal locals. Dus dit is een toprestaurant en helemaal niet duur!
Dag 4 ; zondag 27 mei
Ons laatste ontbijt in de knusse “eetkamer” van B&B. Leuke gasten variërend van stellen zoals wij, maar ook een gezinnetje met jonge kinderen uit Litouwen en een oma met haar kleinzoon. Het gesprek kwam over The Godfather, en nu bleek zo, vertelde Antonella dat er in een stadje -iets voorbij Taormina – genaamd Savoca het 2e deel van de Godfather was opgenomen en dat er tevens een bijzondere kunstenaar woonde, die z’n kunstwerken her en der door het dorpje had tentoongesteld. Heel vreemd dat het nooit in gidsen werd vermeld.
Wij kunnen dat nu beamen, want nadat we afscheid hadden genomen van de gastvrije Antonella en haar man Salvo, togen we naar het uiterste noord oostelijke puntje van Sicilië: Capo Peloro (o.a natuur reservaat). Onderweg dus naar Savoca. Doorrijden tot in de bovenstad, parkeren, rondlopen, fotograferen. Een alleraardigst, mooi met lavablokken geplaveid oud stadje, met diverse bezienswaardigheden, oa de kunstobjecten van de plaatselijke kunstenaar. Het café gezien waar de film was opgenomen en daar gelijk op het terras genoten van een ijskoffie en een pistache traktatie voor slechts 2,50 per persoon….. om 12 uur schalde het Ave Maria door het hele dorp uit grote speakers van een van de kerken.
Dan doorrijden naar Capo Peloro, eerst even een stukje snelweg(Tol) en dan net boven Messina de tolweg af. Messina laten we links liggen, eh eigenlijk rechts. Ons een te drukke grote stad, waar we niet veel in zagen. Wel zagen we de kustlijn van Italië aan de overkant van de straat van Messina liggen, maar erg in de nevel. Veerboten voeren heen en weer. Bij de kaap was het erg rustig, men was zich nog aan het voorbereiden op het seizoen. Even de nodige foto’s geschoten en toen weer via een prachtige weg richting het westen.
Daar waar we weer een keuze konden maken tussen de snelweg en de gewone provinciaalse weg deden we dat laatste en dat voerde ons door een lint aan stadjes, we wisten gelijk dat we niet terug hoefden als we eenmaal in Milazzo gelegerd waren. Het schiereiland, waar Milazzo op ligt, start met petrochemische industrie met de bijbehorende geur, zeg maar stank. Verderop zagen we de burcht liggen. Even helemaal naar het eind gereden alwaar 2 campings liggen. En vervolgens langs de kustweg aan de westkant het hotel Albergo Esperia gevonden. Aan het strand met een kamer met uitzicht op de Etna, de Eolische eilanden Vulcano en Lipari: het kon niet beter.
We hadden al 3 avonden heerlijke pizza’s gegeten, dus tijd voor wat anders. In de buurt was ook niet veel uitnodigends dus aten we op ons balkon bij de ondergaande zon meegebrachte lekkernijen: dat moeten we morgen ook maar doen!
Dag 5 ; maandag 28 mei
Ontbijt in een bijzonder apart leuk design ingerichte “eetkamer, zelf bediening, Niet de overdadige luxe van Sotto il Vulcano, maar toch alleszins goed verzorgd. Naast de bijzonder kunstzinnig ingerichte eetkamer, waren alle ruimtes, inclusief trapportalen kunstzinnig ingericht. Kamers hadden geen nummer maar een thema, die van ons Mandela.
Jammer dat zo’n bijzonder en mooi designhotel niet wat meer in een aantrekkelijker omgeving stond. Of was het dat het seizoen nog niet was begonnen? Je ziet wel vaker in de mediterrane (ei-)landen dat oude huizen en bedrijfspanden niet worden opgeknapt of afgebroken, of ze nu naast een juwelier staan of in een weiland. Ook naast ons hotel stond een huis op instorten. De weg was ooit mooi en nu een beetje vergane glorie met dode bomen en veel zwerfaval. Maar het kan zijn dat dat in de zomer anders is, maar ik betwijfel dat. Ik zou nooit in dit hotel gelogeerd hebben als ik niet op Booking.com de reviews had gelezen en vooraf al had geboekt, en spijt? Nee, zeker niet! Heerlijk hotelletje!
We gingen na het ontbijt maar eens even de stad in om te zien waar we de volgende morgen de boot moesten nemen en waar we dan moeten parkeren. Dat eerste, daar waren we redelijk snel achter, er zijn diverse lijndiensten, van trage veerboten tot snelle draagvleugelboten die je naar een eiland brengen. Je kunt ook kiezen voor een excursie, maar wij hadden een hotel op Lipari geboekt. We konden met boten mee van 8.30, 9.00 of 9.30 of nog weer veel later.
Betreft het parkeren, dat is een groter probleem. Auto meenemen mag niet en je moet hem dus ergens kwijtraken. Openbaar, of bij privé parkeerterreinen. We zien morgen wel. We kunnen ook nog de auto bij het hotel laten staan en dan een taxi nemen.
Aangezien Milazzo – nadat we er vanaf verschillende kanten 5x doorheen zijn gecrost – ons niet echt kon boeien en het strand lonkte, zijn we maar eens even gaan relaxen met een boekje (sony e-reader!) op badhanddoek en dekchair (via Esperia) op het aan de overkant van de weg gelegen kiezelstrand. Het water was echt nog wel frisjes, maar heel helder! ‘s Avonds zoals eerder gezegd gekochte lekkernijen opgegeten bij een glaasje witte Siliciaanse wijn. Daarna nog even de dagbagage voor morgen klaargemaakt, want we nemen niet alles mee.
Dag 6 ; dinsdag 29 mei
Dat viel mee! De auto hadden we snel geparkeerd. Eerst nog klokslag half acht ontbijten en toen op naar de haven, waar we voor 8.00 uur een blauw vak vonden waar we gratis in mochten staan. Dan een kaartje kopen, we wisten dat Siremar om 8.30 uur vertrok, dus dat konden we makkelijk halen. (De snelle boten kosten tussen de 15 en 20 euro enkele reis pp) En inderdaad zaten we om half negen op de vertrekkende draagvleugelboot die ons in een uur naar Lipari zou brengen. Korte tussenstop op Vulcano met wat gelige rotsen, maar verder niet veel bijzonders. Ja, de modderpoelen waar je heerlijk in kunt dartelen als je tenminste tegen de zwavelstank kunt, maar dat kan niet tijdens deze tussenstop.
Liparistad is een leuk dorpje met van alles wat je als toerist wilt hebben, inclusief de opdringerige uitbaters van scooters, kamers, boten enz. rond de aankomsthaven. Veel leuke eettentjes, diverse (souvenir)shops, boetiekjes, groente- en fruitstalletjes, fout geparkeerde auto’s en een burcht waar je vele eeuwen tegelijk kunt zien. Heb je je uurtje cultuur ook weer gehad voor de dag. Voor oudheidkundigen waarschijnlijk veel te kort! Twee kleine havengebieden, leuke terrasjes en veel specialiteiten. Wat betreft ijs is dat Graniti di Gelsi ( moerbeivruchten ) en van de vis: scarpa, de zwaardvis. Verder struikel je over de “excursies” naar Stromboli, Panarea, Salina, Vulcano en de andere Eolische eilanden: Filicudi en Alicudi. Er zijn tal van mogelijkheden, dus of het zijn er teveel en je ziet door de bomen het bos niet meer, of je kiest er gewoon 1.
Ons hotel Oriente is heel speciaal: het is tevens een museum. Het ligt net achter de hoofdstraat, dus we hoefden niet ver met onze bagage. (Er zijn ook diverse bagage depots waar je als je dat wilt je bagage tijdelijk kwijt kan) De kamer zelf is prima en netjes. Een aantal kamers is gehuisvest in aparte gebouwtjes op het terrein. Zowel binnen in de hallen en eetkamer als buiten in de patio’s, tuinen en terrassen zie je overal oude spullen. Van zooi tot interessante oude objecten. Kortom onze derde accommodatie is wederom goed gekozen op basis van de reviews en info bij Booking.com.
Het avondeten doen we bij een tent waar we die middag al locals zagen zitten. Daar overlegden we welke excursie we de volgende dag zouden doen en het werd een rondje rond Salina en Lipari. Ze hebben ons een prachtige trip beloofd.
Dag 7 ; woensdag 30 mei
Om klokslag 9 uur stonden we bij de kaartverkoop van de geplande excursie, na een goed ontbijt in de tjokvolle – met spullen dan en niet met mensen – eetkamer. Met de kaartjes in de zak togen we naar de haven. Onze excursie werd niet met de “normale” boot gedaan, maar werd overgenomen door ‘een local’ met een eigen boot. Niet zo’n grote, maar er hoefden ook maar 10 mensen mee met de Arianne.
Een vriendelijke kapitein annex matroos annex gids (hij was het enige bemanningslid) die in gebrekkig Engels ons de mooiste plekjes liet zien met 2 stops (Santa Marina, Lingua) op het buureiland Salina. En die mooiste plekjes waren zeker mooi. Dat heb je met die vulkanische eilanden: die kleurenpracht in de gesteentes. Diep rood, fel geel, licht groen, staal blauw: alles kwam voorbij. In grotten, spelonken, doorkijkjes, kliffen, enz. Wat dat betreft maakte vooral “de achterkant van Lipari” veel indruk ( lees de westkant ).
Aan de “voorkant” had je nog wat puimsteen afgravingen (daar waar oa stonewashed denim mee wordt gewassen). Die zagen er nogal verlaten uit, maar een enkele fabriek schijnt nog wel te werken. Op Salina veel mooie groene hellingen met gele bloemen en ook diverse grotten, doorkijkjes enz. Tevens kon je het roze huis zien uit de film…… Om 17.00 uur keerden we weer terug in de haven met een extra rode blos op de wangen van de vele “zee-uurtjes” maar ook wel van de prachtige natuur die we gezien hadden. Een aanrader!
We hebben in de tuin onder de sinaasappel- en citroenbomen meegebrachte lekkerijen als avondmaal gegeten. Tijdens de stop op Lingua hadden we al “ons warm eten” gegeten. Wellicht komen we nog een keer terug en bezoeken we Stromboli. We zagen deze vulkaan vandaag regelmatig in de verte liggen. We spraken een Zwitser die de avond/nachttocht had gedaan. Het is ongeveer 3 uur lopen omhoog en dan als het donker is zie je de rode lava. Moet fascinerend zijn, net als het naar beneden wandelen met een brandend lampje op je hoofd of in de hand. Daar heb je wel een paar goede wandelschoenen, stokken en goede knieën voor nodig.
Dag 8 ; donderdag 31 mei
We ontbijten weer vroeg en gaan vervolgens na afscheid te hebben genomen van het vriendelijke personeel naar het vaste land. Nu ja, Sicilië zien wij als een eiland, maar daar zien ze het tov. de Eolische eilanden natuurlijk als het vaste land. De draagvleugelboot van Siremar kwam keurig op tijd en leverde ons een uur later af in Milazzo. Onze auto stond nog in z’n blauwe vak en reed ons via de snelweg (ook hier tol) naar ons laatste onderkomen van deze reis.
Opvallend veel tunnels waar we doorheen moesten. Niet van een paar honderd meter, maar van een paar kilometer!
Bij Palermo aangekomen – 2,5 uur later – moesten we onze weg vinden naar de mondaine badplaats Mondello: zeg maar het Zandvoort van Palermo. Na wat sightseeing en toch wel met hulp van de bordjes kwamen we uit bij B&B Al Baglio. Een B&B dat bestond uit diverse gebouwen op een kruispuntje aan het eind van de badplaats. Afgaande op de buitenkant hadden wij deze B&B nooit als accommodatie gekozen, maar al weer op basis van reviews bij Booking.com wel voor geboekt. Terecht bleek ook nu weer. Geheel gerenoveerde ruime schone kamer. En net als in de andere B&B/hotels die we hebben bevolkt: free Wifi!
Snel onze badkleding aangedaan en op naar het strand met heel fijn zand. Dat is wel anders geweest, vooral kiezel is wat we tegen zijn gekomen of zwart zand. Doordat Mondello enigszins in een baai ligt en het water heel langzaam diep wordt, was het water ook in mei prima om in te zwemmen wat betreft temperatuur. Net voor we weer van het strand vertrokken – de lucht betrok wat rond 17.00 uur – maakte een helikopter reddingsteam nog enkele spectaculaire oefeningen die we goed konden zien.
Erg mondain vinden we de boulevard niet. Een leger aan straatverkopers die allemaal hetzelfde verkopen of althans probeerden. De eettenten leken ons niet chiquer dan op andere plaatsen en we hebben dan ook een hele gewone pizza gegeten. Morgen de laatste dag. Bij de pizza hebben we besloten, niet Palermo te bezoeken, maar nog gewoon even lekker van het strand en de zee te gaan genieten. Dit B&B Al Baglio ligt namelijk wel prima voor een dagje Palermo, want de bus stopt op de hoek en brengt je in ongeveer 25 minuten in Palermo. Kun je gewoon je auto laten staan, want Palermo is natuurlijk een gekkenhuis als het gaat om autorijden en parkeren.
Dag 9 ; vrijdag 1 juni
De eetzaal is aan de overzijde van het kruispuntje. ‘s Morgens voor we gaan ontbijten zijn er al een Piaggo 3-wielkarretje met fruit en groente langs geweest en een vol beladen busje met huishoudartikelen. Beide heren lieten duidelijk weten aan de buurt dat ze er waren. Dat doen ook overigens jongelui in auto’s die de opgevoerde autoradio/cd/mp3 speler op maximaal volume hadden staan en de ramen open. Opvallend hoe vaak zij zich hier wilden laten horen.
Maar goed, het ontbijt was prima, met oa vers fruit en diverse croissants. De beheerder is erg vriendelijk als we hem vragen hoe en hoe laat de volgende morgen te moeten vertrekken om het vliegtuig te halen. Hij adviseert ons om om 6.45 uur te vertrekken…. Oef… gauw naar het strand met het fijne zand!
De straatverkopers staan er al weer en ook de verse vis venters staan hun waar aan te prijzen. We lopen eerst maar eens even gezellig de boulevard af en drinken een kop ijskoffie. Over ijs gesproken: ze verkopen hier heerlijk schepijs, maar wat we nog niet eerder hebben gezien: een broodje schepijs. Gewoon een zacht bolletje witbrood met 1 of 2 smaken ijs daartussen.
Op het strand is het een komen en gaan van masseuses, cocos- en andere eet- en drinkwarenverkopers, verkopers van sieraden, jurkjes, handdoeken, voetballen en alles wat je bent vergeten mee te nemen en/of al driedubbel hebt. Zo erg hebben we het nog niet eerder meegemaakt. De zon schijnt en de lucht is blauw, dus “ergert u zich niet, maar verwondert u slechts” is een oude spreuk van een gewaardeerde ex-collega van mij. Dat geldt ook voor het verkeer: een automobilist heeft in z’n ene hand z’n mobiele telefoon en met de andere hand toetert hij/zij. Hoe ze precies sturen is onduidelijk. Parkeren doe je gewoon waar je zin in hebt en je gooit ook gelijk je deur open. Driedubbel dik geparkeerd, geen probleem, twintig wachtende auto’s achter je ook niet. Kortom, iets anders dan we gewend zijn: “verwondert u slechts”.
En zo is er ook aan deze stranddag weer een eind gekomen. We hebben wat lekkernijen gekocht en die eten we op het balkon van ons B&B. Glaasje witte wijn erbij en nog een beetje nagloeien van de mediterrane zon.
Dag 10 ; zaterdag 2 juni
Om 6.00 uur ging de wekker, het einde van deze Siicliëtour kwam in zicht. De tassen waren al weer ingepakt en op het gemak naar het vliegveld. Ryan Air leverde ons zoals gewoonlijk op tijd af in Weeze, alwaar het een stuk kouder was. We waren gewend aan temperaturen tussen de 20 en 25 graden, op ons Etna avontuur na natuurlijk. De auto in en weer onderweg naar Nederland. We hebben genoten van een relaxte en mooie reis!
Even de hoogtepunten van deze Siciliëtour op een rijtje:
- 1e accommodatie B&B Sotto Il Vulcano in Nicolosi:
- het stadje Enna
- bezoek Etna en de natuurgebieden er omheen
- kuststrook met
- Taormina,
- Gardini Naxos,
- Catania
- Savoca
- Eventueel: Siracuse
- 2e accommodatie Hotel Esperia in Milazzo:
- Burcht bij Milazzo
- Stranden
- Uitvalsbasis voor:
- Eolische eilanden
- Etna-Noord
- Noord-oosthoek van het eiland
- 3e accommodatie Hotel Museum Oriente in Liparistad
- Lipari stad
- Canetto (badplaatsje)
- Uitvalsbasis voor excursies naar andere eilanden (tussen de 15 en 60 euro pp)
- Rondrit met huurscooter, bootje, quad, ed op Lipari zelf
- De burcht met diverse eeuwen aan oudheden
- 4e accommodatie: B&B Al Baglio, Mondello Palermo
- Stranden
- Bergachtig achterland
- National Parc
- Palermo (gewoon met de stadsbus)
- Eilandje Ustica
- Eventueel: Erice
Hotels / B&B Siciliëtour
Alle B&B/Hotels waren onder de 80 euro per nacht. Zij hadden allen:
- Vers fruit, brood, koffie, jus d’orange ed bij het ontbijt
- Vriendelijk personeel
- Free WIFI, waarvan bij de meeste ook in de kamer en terras/balkon
- Dagelijkse schoonmaak
- Ruime schone kamers
- Eigen douche en toilet op de kamer
Deze hotels/B&B:
- hadden een uitstekende prijs/kwaliteit verhouding
- waren alle 4 erg verschillend
- en zijn boekbaar bij: Booking.com:
- B&B Sotto Il Vulcanoin Nicolosi
- Hotel Esperiain Milazzo
- Hotel Museum Oriente in Liparistad
- B&B Al Baglio, Mondello Palermo
Rondrit begin mei: |
Rondrit eindmei: |
NB: heb je meer tijd, dan kun je natuurlijk ook beide reizen combineren