Reisverslag Sicilië begin mei

Dit reisverslag Sicilië start eind april op het vliegveld. Waarna we een auto gehuurd hebben en een mooie rondreis hebben gemaakt. Dit is een verslag van de eerste keer dat we op Sicilië waren.

Elk jaar checken we of de informatie nog klopt, zodat jullie zelf ook deze reis kunnen maken. Hoewel dit een rondreis waarbij we overnachten in verschillende accommodaties, kun je er ook een kampeerrondreis van maken!

Inhoudsopgave:

• Voorbereidingen
• dag 1 donderdag 29 april: reisdag naar Cefalú
• dag 2 vrijdag 30 april: omgeving Cefalú
• dag 3 zaterdag 1 mei: reisdag naar Etna
• dag 4 zondag 2 mei: trip naar Etna
• dag 5 maandag 3 mei: reisdag naar zuid-oosten
• dag 6 dinsdag 4 mei: omgeving Noto-Syracuse
• dag 7 woensdag 5 mei: reisdag naar Argrigento
• dag 8 donderdag 6 mei: omgeving Agrigento en tempelvallei
• dag 9 vrijdag 7 mei: tempels Selinunte; reisdag naar Marsala
• dag 10 zaterdag 8 mei: naar huis
• hoogtepunten op een rijtje
• hotels op deze rondreis

Reisverslag Sicilië: de voorbereidingen

Na vele malen Corsica, verschillende keren Sardinië vonden we het tijd voor Sicilië. We kozen voor een rondreis. Ideeën deden we op bij de georganiseerde reizen zoals van ACSI. Maar we hebben zelf alles gepland en via internet geboekt. Eerst de vlucht geboekt naar Trappani, vervolgens de huurauto geboekt en vervolgens de hotels. Dat deden we bij Booking.com omdat je dan ook de meningen van bezoekers kunt lezen. We kozen voor:

• 2 nachten Hotel Kalura in Cefalú met uitzicht op zee
• 2 nachten  Hotel Il Nido dell’Etna in Linguaglossa met uitzicht op de Etna
• 2 nachten in Villa Mediterranae in Lido Noto met uitzicht op de tuin met zwembad
• 2 nachten Baia di Ulisse nabij Agrigento met uitzicht op zwembad en zee
• en dan nog 1 nacht Resort Baglio Oneto vlakbij het vliegveld

Natuurlijk gezorgd voor de Capitoolgids en via de Zwerver een kaart besteld.

Dag 1 ; donderdag 29 april

Deze eerste dag van onze eerste vakantie op Sicilië stonden we op om kwart voor twee. Om 2.30 uur zaten we in de auto en koersten we af op vliegveld. Het vliegtuig vertrok een kwartiertje later, maar om iets over 9 uur zetten we voet aan de vaste wal van Trappani. Een klein vliegveld. Ons toestel was het enige dat er stond. Onze auto ophalen bij Europcar, een grijze Fiat Punto Grande.

Gelijk stond cultuursnuiven op het programma, want we waren nu in de buurt van Erice, een stad met veel kerkjes, burchten en kastelen, middeleeuwse straatjes en heeeel veel souvenierswinkeltjes. Vanaf het vliegveld zag je de puist van een berg al liggen waar we naar toe moesten. Het stadje was te bereiken via heel veel haarspeldbochten of met een gondellift! Verder veel bussen op het parkeerterrein en zelfs diverse schoolreisjes!

Na een kopje overheerlijke cappuccino en een heerlijke panini toerden we door naar ons hotel in Cefalú. Een middeleeuws stadje voorbij Palermo aan de kust. Uiteraard keken we naar de wisselende landschappen die ons werden voorgeschoteld. In de verte zagen we nog de zoutpannen van Trappani, maar verder veel velden met druivenranken en olijfbomen. Heuvels met prachtige bloemenvelden oa. (Een paarse orchidee…..), maar ook grillige bergen zo midden in het landschap. Palermo hebben we wat links laten liggen. Wel nog even een ommetje gemaakt door het achterland van Cefalú: glooiende – vooral nu eind april – groene en bloeiende heuvels.

Het hotel Kalura konden we vinden aan de buitenzijde van Cefalú, zeg maar aan de andere kant van de Rocca (een berg met burcht waarom heen zich Cefalú drapeerde). Leuke kamer met uitzicht op zee, zwembad en privéstrandje. De rest van de dag hebben we rustig aan gedaan. Lekker wat lezen en luieren. Prima eten en dan heerlijk slapen.

Dag 2 ; vrijdag 30 april

Bij dit hotel kun je mountainbikes of racefietsen huren. Van één van deze sportievelingen hoorden we bij het ontbijt dat Castelbuono een leuk stadje was. Dus daar gingen we dan maar eens naar toe. Eerst natuurlijk rond half 7 de zonsopgang vanuit het zeewater gefotografeerd, daarna heerlijk typisch Italiaans ontbeten. Veel zoetigheid, maar ook fruit, yoghurt en brood. In ieder geval heel uitgebreid en dat verorberen op het terras in de warme ochtendzon.

Dan maar eerst eens naar Cefalú. Het was er druk en dus besloten we om de binnenstad maar voor de namiddag te bewaren en eerst maar een stukje te rijden naar het genoemde plaatsje Castelbuono. Voor we de stad uitreden nog eerst even boodschappen gedaan bij de plaatselijke Conad supermarkt.

Een schitterende weg voerde ons door het achterland van Cefalú. Overigens – en dat merkten we op dag 1 ook al – veel van deze binnenwegen kampten met enorme verzakkingen, waardoor we scherp moesten opletten. Men had wel bordjes en linten geplaatst, maar op die bochtige weggetjes was het goed uitkijken geblazen. Misschien waren deze verzakkingen veroorzaakt door het zeer slechte weer met veel neerslag in de winter?

Deze streek is een National Parc: Parco Regionale della Madonie. De hoogste berg meet maar liefst 1979 meter: de P. Carbonara. Het stadje was ongelooflijk druk, van links naar rechts en van boven naar beneden doorheen gereden, door steegjes en straatjes waar de auto af en toe aan beide zijden nog 3 cm over had (in ieder geval voor ons gevoel, want soms perste er zich ineens een scootertje tussen)

Parkeren op een voor ons acceptabele plek bleek niet mogelijk dus reden we door naar het volgende plaatsje: Isnello. Hier hadden we wel een parkeerplek vlak naast een school. Het bleek een alleraardigst stadje te zijn met veel kerkjes, wat ruïnes, nauwe straatjes, leuke vergezichten en dus ook weer veel foto’s gemaakt. We vervolgden onze weg, nadat we nog genoten hadden van heerlijk Italiaans ijs, terug richting Cefalú. We zagen daarbij de flanken van de Carbonara, steil en vaak zonder enige begroeiing. We waren zelf ook op een hoogte dat we de Rocco van Cefalú weer van een andere en zelfs de bovenkant konden bewonderen en fotograferen.

En dan was het even tijd om heerlijk op ons privé strandje te bivakkeren en een lekker in Isnello gekocht broodje te nuttigen, om vervolgens te zwemmen, te lezen en te zonnen. Tja, want op deze dag was het tussen de 20 en 25 graden. Het lag er een beetje aan hoe hoog je was, want in de bergen was het al gauw een paar graden kouder.

Na een douche wandelden we naar het oude gedeelte van Cefalu, veel souvenirwinkeltjes, oude straatjes, de kathedraal en vervolgens naar de boulevard voor een drankje. Nadat we een lekkere pizza hadden gegeten was het weer tijd om terug te wandelen. Goed dat we de vesten hadden meegenomen, want het wat een stuk frisser geworden.

Dag 3 ; zaterdag 1 mei

Vandaag verhuisdag en wel naar de omgeving van de Etna. Eerst natuurlijk weer een heerlijk ontbijtje in de zon op het terras, vervolgens uitchecken en in de auto gestapt voor een prachtige rit. De SS113 is een provinciale weg die parallel loopt aan de kust en de andere kant de snelweg. Bovendien was er ook het enkelspoor soms links en soms weer rechts van ons. Deze weg volgt dus ook de grillige kust, met vele bochten, rotspartijen, bloemen, boomgaarden. Veel strand heb je er niet. Soms zie je wel een kiezelstrandje of een rotsplateau. Cefalú zelf was dus de uitzondering, waardoor het z’n faam als badplaats echt eer aan doet, want daar was wel echt een ruim zandstrand langs een boulevard.

Bij Acquedolci via de SS289 richting Cesaro het binnenland in, flink klimmen dus, en naar mate we hoger kwamen ging de temperatuur weer naar beneden. De brem stond flink in bloei en rook heerlijk. Er was nog een andere gele bloem die zeer frequent voorkwam, zodat de flanken van de bergen geweldig geel uitzagen, afgewisseld met echte bossen! Toen we over de pas gingen bij de Monte Soro (1847 m) zagen we hem. Ineens was daar die besneeuwde Etna (3323 m). Gelijk maar even een fotootje maken, want nu waren er geen wolken, wel wat heiïg. Hij (of is het een zij?) lag er vredig en majestueus bij. Slechts een heel klein rookpluimpje kwam er zichtbaar uit de krater.

In Randazzo gingen we even de auto uit. Nu ja even, we verdwaalden een beetje tussen alle kerkjes en oude steegjes. Kopje cappuccino dan maar. Toen we de auto weer gevonden hadden, reden we weer verder naar ons hotel Il Nido dell’Etna in Linguaglossa. Een buitengewoon vriendelijke Engels sprekende receptioniste deed voor ons uit de doeken hoe je het beste de Etna kunt gaan bekijken. We besloten dat voor morgen te bewaren en nadat we even waren opgefrist, gingen we weer op pad voor een toertje in de buurt. Maar voordat we in de auto stapten vertelde een andere receptioniste dat we het beste via Castiglione di Sicilia (een leuk stadje) en dan via de brug van de rivier de Alcantara konden gaan. Bovendien kwamen we dan ook bij de Golo d’ Alcantara (een mooie kloof). We konden dan de weg vervolgen naar Taormina en het beroemde strand Mazarro en eilandje Isola Bella. Het is daar nog al rotsig en dat betekende vele trappen op en af of een kabelbaan. Wij zijn niet zover gekomen. Het was zo ontzettend druk in Taormina dat we weer lekker richting hotel gingen. We hadden genoeg gezien. Heel Catania bleek deze richting op te zijn gegaan, hetgeen ze wel vaker doen op feestdagen.

Het stadje Castiglione was inderdaad een leuk stadje, maar er waren festiviteiten zodat we eerst achter een fanfare aan reden en vervolgens nergens meer konden parkeren, omdat men podia aan het bouwen was voor diverse optredens o.a. Umberto Tozzi. De rivier is mooi en zeker een bezienswaardigheid voor een eiland dat nauwelijks water in de rivieren heeft. Zo is de kloof een nationale toeristische trekpleister.

In het hotel van een lekker dinertje genoten en vervolgens de eerste nacht in op de flank van de Etna!

Dag 4 ; zondag 2 mei

Deze stond natuurlijk in het teken van de Etna. Na het ontbijt vertrokken we al snel richting Ingang Noord van de Etna. Af en toe werden we voorbij gescheurd door zeer snelle motoren die er een racebaan van leken te maken. Bij de eerste refuge zagen we dat de halve parkeerplaats vol met motoren stond. Zeker clubdag ofzo. Wij reden deze parkeerplaats maar even voorbij en vervolgde de weg door het bos naar de Piana Provenzana (1810 m).

Hier kwamen we terecht in een woestijn bestaande uit lava gesteenten. Zowel jonge als oude lava. Het gesteente dat tot stolling kwam na de recente uitbarstingen van was aanmerkelijk zwarter. Extra luguber werd het door de vele dode bomen die als spoken in het zwarte landschap stonden. Aangekomen bij de excursieleiding waren we precies op tijd voor de 2.15 uur durende excursie met een 4×4 bus richting de top. Snel even 2 kaartjes gekocht a 47,50 en de bus in. Onderweg, lava, lava en nog eens lava, maar hoe hoger we kwamen ook steeds meer afgewisseld door sneeuw. Soms wel meters hoog, wit kon je het vaak niet meer noemen door het stof en gruis van de lava.

Nog een voordeel dat we zo vroeg waren bleek toen we het hoogste punt (2800 m) van onze tocht weer gingen verlaten. Er kwam bewolking opzetten. Op de terugreis naar beneden deden we nog een gat aan waar stoom uit kwam en vervolgens zijn we nog even langs 2 oude kraters gelopen. Ook weer goed voor de nodige foto’s.

  Na dit indrukwekkende bezoek (aanrader!) hier en daar nog wat uitgestapt op de terugreis (met omweg) voor kleine wandelingetjes, een kopje cappuccino en panini, of gewoon nog even kijken naar het indrukwekkende landschap. Dat het vruchtbare bodem bleek, zag je toen we weer in de buurt van ons dorpje kwamen. Veel hellingen met vruchtbomen en druiven (o.a. de wijngaard waar “ons hotel” de wijn van schonk).

In het hotel aangekomen even het lavastof van ons afgedouched, gerust en boekje gelezen en vervolgens nog een wandelingetje door het dorp om daarna weer in het moderne restaurant van het hotel te dineren. Weer een dag voorbij!

NB: we hadden geluk dat het én mooi weer was, én de krater op dat moment niet op uitbarsten stond, want anders hadden we deze excursie niet kunnen maken.

Dag 5 ; maandag 3 mei

We hadden meerdere keuzes, maar het werd de snelweg. Aangezien we al veel in de auto hebben gezeten en nog gaan doen en de normale weg volgens de kaart niet “groen” was leek ons dat verstandig. Daarnaast zouden we midden in Catania uitkomen en dat is een stad die we nu links (letterlijk) wilden laten liggen. En zo reden we na ons ontbijt naar het zuiden om na 2 uur te concluderen dat we niet verder meer konden. We zaten in de zuidelijke poot van de driehoek, op de zuidelijkste wegen die Italië (Europa?) kent. Hier zag je naast wijn- en boomgaarden veel kassen, althans van stevig plastic en niet van glas.

De snelweg en het verlengde ervan had ons in Pozzallo gebracht. Hier vandaan langs de kust richting het uiterste puntje van de driepoot. Langs de zee, met een kort strand en zelfs een rijtje lage duinen. Men was hier nog niet klaar voor het toeristenseizoen. Het strand lag nog vol met dode bomen en veel vuil. Dus na een korte stop reden we maar snel door. Langs moerassen en meertjes, waar we de flamingo hebben gespot. Via het zuidelijkste puntje (Portopalo) dus weer naar boven om in Lido de Noto te eindigen. Dit is de badplaats van Noto dat even verderop in de bergen ligt.

Het hotel Villa Mediterranea was heel anders dan de vorige twee. De kamers lagen allemaal aan een tuin met zwembadje, wel ontbijt, maar geen restaurant. De zee konden we horen ruisen en dit hotel had een eigen doorgang naar het strand: onder de boulevard door! We hebben die middag heerlijk zitten luieren/lezen op een haast verlaten strand met oker geel fijn zand. Wat betreft avondeten kozen we ditmaal voor een bezoek aan de winkel om wat brood, beleg en een flesje wijn te kopen. Dat hebben we lekker verorberd in de tuin van ons hotel. Morgen weer een dag!

Dag 6 ; dinsdag 4 mei

Bewolking en wind, daar zijn we niet helemaal voor naar het zuiden gereden! Maar de temperatuur was oké en schommelde deze dag weer tussen de 20 en 25 graden. Siracusa stond vandaag op het programma. Gisteren links laten liggen, maar volgens de Capitoolgids zeker een bezoek waard. Anders schrijven ze er natuurlijk niet voor niets 6 pagina’s over. Dus na het ontbijt in de auto via de SS115 en Avola naar deze bijzondere stad.

Voor ons was het vooral een stad van chaotische drukte. Overal auto’s, de ene helft geparkeerd (soms 3 dik) en de andere helft probeerde te rijden of te parkeren. De halve stad doorgekruist o.a. het oude deel op het eiland Ortigia en toen een parkeerplek gevonden redelijk dicht bij het Archeologische park, met een Romeins en een Grieks theater en een steengroeve waar ze al die blokken steen vandaan hebben gehaald. Het Griekse theater was men aan het voorbereiden op een toneelstuk. Elk even jaar voert met hier Griekse toneelstukken op. De oude stenen zitplaatsen waren dan ook ‘overkapt’ met hout zodat je fatsoenlijk kon zitten. En het podium was geheel van hout met een heus riviertje en een boot. Busladingen vol met toeristen enerzijds, anderzijds de petjes van de vele kinderen die hier op schoolreis waren, fotografeerden we de oudheden of elkaar.

We hadden na dit bezoek genoeg uitlaatgassen en cultuur gesnoven en togen weer terug naar ons hotel, natuurlijk met een omweggetje want dan zie je weer wat. Zo zagen we dat Avola een alleraardigst stadje is met een mooie –inderdaad – kerk. Het land is hier werkelijk bezaaid met kerken en kerkjes. Onderweg nog even wat lekkernijen gehaald voor het avondmaal, want dat was gisteren goed bevallen. Relaxed in onze “eigen tuin” eten. De zon probeerde stilletjes tussen de wolken door te komen, dat lukte, maar de wind bleef krachtig. Het boek was spannend, het biertje koud, de wijn lekker en ons bedje prima. Weer een dag voorbij.

Dag 7 ; woensdag 5 mei

Er zijn enkele druppels regen gevallen vannacht, een klein buitje. Bij het wakker worden deden we de luiken van onze hotelkamer open en zagen een breekbaar zonnetje en wolken. En wederom wind, de golven hoorde je nu bulderend kapot slaan op het strand achter de boulevard. De sirocco woei. Onze huurauto was bedekt met een dunne laag okergeel stuifzand.

We hadden besloten Ragusa te laten voor wat het is. Een stad met wederom een oude kern en veel kerkjes. We hadden een lange tocht voor de boeg, die we alleen onderbraken voor een bezoekje aan een winkel om het e.e.a. weer in te kopen. Gemiddelde temperatuur was 24 graden met als hoogste temperatuur 27! Het landschap was redelijk afwisselend. Tot Gela heel veel boomgaarden waarvan minimaal de helft met citroenbomen. Verder zo af en toe een akkertje of een weide met vee of schapen. De bermen stonden in vooral vol met gele bloemen en zo af en toe rode klaprozen of blauwe en roze bloemen waarvan ik de naam niet ken. Veel contrasten in de gebouwen. Oud en vervallen op haast braakliggend terrein aan de ene kant, en aan de andere kant (soms ook letterlijk) een gloed nieuw modern gebouw waar de verf op het hek nog nat was, bij wijze van!

In de buurt van het hotel het strand alvast verkend: ook hier viel op dat het toeristenseizoen nog niet was begonnen. Ik kan me niet voorstellen dat ze zoveel vuil, op en langs het strand en de boulevard laten liggen. Smerig gewoon.

De sirocco liet nog stevig van zich merken. Bij de laatste hap van mijn 2e broodje had ik zoveel opgewaaid zand naar binnen gehapt dat we het weer welletjes vonden: op naar het hotel Baia di Ulisse. Een 4 sterren hotel met 92 kamers. Toen we hier de luiken open sloegen keken we uit op Capo Bianca met een rijtje kliffen links en voor ons de zee. Onder het balkon was verder nog een zwembad. Met het uitzicht was niets mis, wel met de internet verbinding.

We kozen voor onze boeken en het balkon! 4 uurtjes in de auto was zat.

Het eten in het grote ongezellig verlichte restaurant was niet om over naar huis te schrijven: echt geen 4 sterren, sterker nog geen enkele ster! Morgen kijken of we ergens anders kunnen eten, dat zal nog niet meevallen, want veel is in deze tijd van het jaar nog gesloten.

Internet doet het nog steeds niet, dan maar wat sms-en en nog wat in de Capitoolgids kijken. Ook alvast eens dit reisverslag Sicilië begin mei uitwerken. Morgen naar de bezienswaardigheden in de buurt.

Dag 8 ; donderdag 6 mei

Wakker geworden door het geluid van de douche, toilet en föhn van de buren. Nog wel erg vroeg, maar ach van slapen komt niks meer en we zetten ook de douche, toilet en föhn maar aan het werk. Om half 8 zitten we aan het ontbijt. 3 bezienswaardigheden staan vandaag op het programma, als we ze kunnen vinden want dat is allerminst zeker. Soms  staan er bordjes, maar op een cruciale kruising weer niet. Al om 9 uur zien we de tempels in de Valle dei Templi bij Agrigento. Je verwacht ze dus niet op een lang gerekte heuvelrug. Maar daar liggen ze toch echt. We arriveren bijna als eerste samen met hoe kan het ook anders de eerste bussen met schoolreiskinderen en toeristen. Dit keer zelfs Japanners (of Koreanen, dat kan ook). De tempels van Hera en Concordia zijn het meest in tact en indrukwekkend. We hebben de tempels en andere overblijfselen aan alle kanten gefotografeerd en op naar de tweede bezienswaardigheid nabij Aragone in het Nationale Parc Macalube di Aragone.

Dat is dus wel even zoeken, maar we vinden het met behulp van de Capitoolgids, kaart en bordjes (Macalube). Modderborrelende bronnen, midden in het landschap van weiden en glooiende heuvels. Het heeft iets vulkanisch maar dat is het toch niet.

Nadat we ook hier weer voldoende gefotografeerd hebben, wacht ons nu de Scala di Turkey. Een klif die een beetje lijkt op een trap. Aangeraden door de receptioniste van ons vorige hotel. Het is voor hier een hele bezienswaardigheid, dus fotograferen maar weer. We kunnen hem ook nog een stukje beklimmen en daarna weer naar het hotel.

De wind is weer gaan waaien en dat vinden de kiteboarders wel leuk. Zij genieten dan ook met volle teugen, terwijl het voor ons de discussie wordt: strand of balkon…. Eerst maar even wat fruit nuttigen dat we hebben gekocht bij een plaatselijk groente karretje.

Het wordt dus het balkon, boek lezen en verslag schrijven. Eten doen we in de kamer, heerlijke pizza-achtige hapjes gemaakt door een plaatselijke warme bakker. Lekkere verse aardbeien toe. Met een glaasje Siciliaanse rode wijn smaakt dat 10 keer beter dan het avondeten van gisteren!

Dag 9 ; vrijdag 7 mei

Vanaf Noto volgen we de SS115 met af en toe er op en eraf. Zo ook vandaag met onze rit naar het laatste hotel van deze reis. We hebben weer vroeg en vlot ontbeten en zaten om 8.45 uur al weer op de weg. In Sciacca nog geprobeerd iets leuks te spotten, maar we  waren dit gezellige stadje al weer door voor we er erg in hadden. Via de geel/groene weg naar Menfi en dan zoeken we onze laatste attractie: Het archeologische park Acropli Selinunte met heel veel tempels of wat er van over is. Dit park is eigenlijk nog groter dan in Agrigento, met tempels uit verschillende eeuwen voor Christus. Ook hier weer de schoolreiskinderen en bussen met Duitsers en Nederlanders.

Bijna geen enkele steen bleef ongefotografeerd, alsmede de hagedissen en gekko’s. Die laatste is wel wat moeilijker te vinden. Hij is heel schuw. De hagedissen liepen je af en toe gewoon voor de voeten.

Na hier 2 uurtjes te hebben doorgebracht gingen we weer verder ons nog steeds verbazend over de vele lege gebouwen/huizen of half afgebouwde panden en daarna verlaten, maar ook genietend van de vele bloemen in de kanten van de weg.

Het was even zoeken, maar uiteindelijk vonden we het laatste hotel: Resort Baglio Oneto. Toen we de luiken van ons raam open deden keken we uit naar het begin punt van onze reis: Erice.

Een prima hotel, met deze keer een bad en hier werkte internet dus wel. Even kijken of onze vlucht morgen wel gaat, want we hoorden dat het IJslandse vulkaanstof weer deze kant op kwam. Ja, hij gaat, ik zag het vliegtuig zojuist vanaf mijn balkon landen!

Bij ons is het 22 graden in Amsterdam 10.

Dag 10 ; zaterdag 8 mei

Om 7 uur zaten we in auto met ontbijtpakket dat de vriendelijke mensen uit Baglio Oneto voor ons hadden klaargemaakt. Het was een minuut of 10 rijden naar het vliegveld. Onderweg getankt, zodat we vol aankwamen op de parkeerplaats. KM-stand opgenomen en vervolgens de sleutel met papieren in de brievenbus gedeponeerd, want bij Europcar waren ze nog niet open.

Hoewel sommige delen van het Europese luchtruim waren afgesloten door de IJslandse aswolk, vlogen wij keurig op tijd richting Weeze. Om kwart voor twaalf zette het toestel voet aan vaste bodem en nog geen half uurtje later zaten wij al in onze eigen auto op weg naar huis. Thuis de mail gecheckt en wat schetste onze verbazing: onze vlucht waarmee we zojuist geland waren, was geannuleerd meldde RyanAir ons in een mailtje, of we om wilden boeken…..

Even enkele hoogtepunten op een rijtje:

• Cefalú:
  • omgeving en achterland,
  • Cefalu zelf
  • Palermo
  • Strand van Cefalú
• Linguaglossa:
  • Etna, opgang Nord maar je kunt hiervandaan ook naar andere kanten.
  • Kloof van de Alcantara
  • Kuststrook van Taomirini
  • Diverse stadjes
• Lido di Noto:
  • Syraguse
  • Noto
  • En nog vele andere dorpjes en stadje met hun vele kerkjes
  • Allerlei oudheden in de buurt zoals dolmen en Romeinse nederzettingen
  • Een tochtje naar de zuidpunt
  • En natuurlijk het strand!
• San Leone Agrigento
  • Vallei van de tempels
  • Kliffen
  • strand
  • ook hier weer stadjes en oa. Agrigento
• Marsala
  • Erice, zeer oud en toeristisch
  • Trappani
  • Zuidelijk gelegen stranden
  • Tempels van Selinunte

Reisverslag Sicilië: de hotels

Hotel Kalura in Cefalu

• Sterren: ***
• Uitzicht mogelijk op zee, heeft zwembad en fietsen verhuur
• Ontbijtbuffet, mogelijk op terras. Eigen restaurant en bar.
• Korte karakterschets: modern netjes verzorgd hotel, met redelijk ruime kamers en ruime badkamer.  Eigen privéstrand via een trap te bereiken. 20 minuten lopen naar centrum van Cefalú. Mooi maar druk strand van Cefalú, mooi achterland.
• [Reserveer: Hotel Kalura]

Hotel Il Nido dell’ Etna in Linguaglossa

• Sterren: ***
• Uitzicht mogelijk op de Etna, heeft geen zwembad
• Ontbijtbuffet. Eigen restaurant met gerechten die gemaakt worden met produkten uit de omgeveing en bar. Gratis internetaccess.
• Korte karakterschets: Zeer gastvrij, vriendelijk en behulpzaam personeel. Kamers netjes verzorgd. Hotel heeft een zeer moderne uitstraling met oog voor design maar niet overdone. Tripjes zowel naar de kust als naar de Etna mogelijk.

Hotel Villa Miditerranae in Lido di Noto

• Sterren: ***
• Uitzicht mogelijk op zee, heeft zwembadje. Geen internetaccess.
• Ontbijtbuffet, mogelijk op terras. Geen eigen restaurant of bar.
• Korte karakterschets: dit hotel heeft en mediterrane uitstraling. Poorten, veranda, de 15 kamers om een tuin heen gebouwd, waarvan enkele op de eerste etage. De kamers zijn niet groot, de badkamertjes klein, maar alles is er zelfs een föhn. Uitstapjes naar Noto en Siragusa en vele andere stadjes met oude kerkjes en kernen. Natuurlijk is de zee met het okergele strand ook een prima punt.
• [Reserveer: Hotel Villa Miditerranae]

Hotel Baia di Ulisse in San Leone Agrigento

• Sterren: ****
• Uitzicht mogelijk op zee, heeft zwembad, eigen toegang tot strand en SPA wellness mogelijkheden
• Ontbijtbuffet, mogelijk op terras. Eigen restaurant en bar. Bediening ook in zwembad. Gratis internetaccess.
• Korte karakterschets: Gerestyled modern, maar toch mediterraan, liggend in de badplaats San Leone van Agrigento. Uitstapjes naar de vallei van de tempels en de kliffen. Natuurlijk zijn de kilometers stranden hier ook in trek! Kamers zijn erg gehorig en het eten in het restaurant kun je beter vermijden. Personeel erg kortaf. Niet echt een aanrader dus.
• [Reserveer: Hotel Baia di Ulisse]

Hotel Resort Baglio Oneto in Marsala

• Sterren: ****
• Uitzicht mogelijk op zee( in de verte ), op zwembad, olijfbomen, eilanden of Erice
• Ontbijtbuffet. Eigen restaurant en bar. Gratis internetaccess.
• Korte karakterschets: Modern, maar toch romantisch mediterraan. Groot resort met van alles en nog wat. Uitstapjes naar bijvoorbeeld Tempels van Selinunte, diverse stadjes als Marsala en Erice. Ook is het strand vanaf hier te bereiken en erg handig de luchthaven van Trapani vlakbij.( 15 minuten rijden )
• [Reserveer: Hotel Resort Baglio Oneto]

Algemene conclusie:

Alleen Baia di Ulisse heeft ons teleurgesteld, terwijl de andere hotels hun 3 sterren proberen te overstijgen, was Baia haar 4 sterren in onze ogen geenszins waard: het was het minste van de hotels! Kalura in Cefalú was wat mij betreft de beste, met Il Nido dell’ Etna en Baglio Oneto samen als goede tweede!

Voor meer accommodaties kijk eventueel hier of lees ons andere verslag over Sicilië, want daar hadden we ook mooie en verrassende accommodaties.

NB later hebben we een tweede rondtour gemaakt eind mei, het verslag is hier te lezen.

Rondrit begin mei:

Rondrit eind mei: