Wijlen schrijver Boudewijn Büch wist het. Liefhebbers van de Wadden weten het en veerbootgangers weten het. Op een eiland ben je op je best. En degene die al naar Corsica, Sardinië, Sicilië en Elba zijn geweest die weten het. Waar dat aan ligt?
In juni van dit jaar deed RTLZ bericht van twee eilanden die in de aanbieding waren. Wie dertien miljoen dollar (11,5 miljoen euro) in zijn laptoptas 17 inch meeneemt en overhandigt, is eigenaar. Daarmee ben je in het bezit van twee eilanden vlakbij New York. Het uitzicht laat zich raden.
Op een van de eilanden staat een orkaanproof huis, van waaruit je met een speedboot binnen dertig minuten in Manhattan bent. Wie maakt je wat. De huidige eigenaar is 85 jaar en ziet het niet meer zitten, na alle mogelijke verbouwingen en aanpassingen om het bewoonbaar te maken, er nog te gaan wonen. Nu staat het eiland met huis -van 520 vierkante meter en zelfvoorzienend- te koop. Het tweede nog onbewoonde eiland krijg je erbij.
Foto veerboot naar Maddelena (Sardinië)
Overvaren maar en de vrijheid tegemoet
Eilanden spreken tot de verbeelding en er eentje kopen hoeft natuurlijk niet. Je kunt op alle mogelijke manieren in je vakantie eilanden bezoeken. Je werk en je laptoptas 15 6 inch laat je thuis, de rugzak mee en overvaren maar.
En of je nu primitief wilt logeren of kamperen, of kiest voor een luxe vakantie in een resort of anderszins, het eilandgevoel steekt altijd de kop op. Wat dat is? Een gevoel van vrijheid, van los zijn van het vasteland en daarmee ook los zijn al je dagelijkse beslommeringen. Met name mensen die per schip een eiland bezoeken kennen dat gevoel. Wegvaren van de kade en alle zorgen lijken voor even steeds verder van je af te drijven.
Rust, branding, strand
Een vliegvakantie naar een eiland, heeft misschien in mindere mate dat effect bij vertrek, maar bij aankomst des te meer. Als je met je Ted Baker tas het vliegveld verlaat richting hotel en de zee ziet, weet je het: daarvoor ging je hier naartoe. De rust, de branding, het strand, waar vandaan naar het binnenland.
Dat laatste heb je ook aan de kust van welk land dan ook. Klopt. Maar ga maar eens voelen hoe het is om niet aan het vasteland vast te zitten. Je hoeft het niet eens te zien om het te ervaren. Het gevoel omringd te zijn door zee en niet afgeleid te kunnen worden door wereldse vasteland-zaken, geeft die eiland-vibe. Hoe kleiner het eiland hoe groter deze vibe.
Elba is dan de meest aansprekende, want dat is verreweg het kleinste eiland. Waar je ook bent op het eiland: je ziet altijd de zee. Daarna volgt Corsica met z’n hoge bergen. Bij mooi helder weer kun je vanaf de toppen altijd wel de zee zien schitteren. Sardinië en Sicilië hebben zelf veel eilanden die dit gevoel ook kunnen oproepen. De Maddalena archipel in het noordoosten van Sardinië of bijvoorbeeld Sant’Antioco en in het naastliggende eiland SanPetro in het zuidwesten. En wat dacht je van de prachtige Eolische eilanden van Sicilië!
Melancholie
Het moment van naar huis gaan is op een eiland – zeker als je met de veerboot reist – nog weer naders dan met het vliegtuig, dan wel van een vasteland ebstemming. Waarom: het gaat met de veerboot heel langzaam, nog een paa ruur kun j afscheid nemen van je vakantiebestemming, onder het genot wellicht van een “eilanddrankje of hapje”
Deze blog is geschreven door een externe partner.